Son beş senede neler yaptım?

 Selamlar. Uzun zamandır bu bloga bir şey yazmıyordum, hatta varlığını bile unutmuştum (beş sene olmuş). Canım birden bire bir şeyler yazmak istedi.

Şimdi Japonya'da okuyorum. Bu süreçten mi bahsetsem acaba biraz? Beş sene önce psikolojiden yeni mezun olmuş, ne yapacağını bilmez bir haldeydim. Aylarca özel eğitim merkezlerinde iş aradım, sonunda evimin yakınında yeni açılmış bir merkezde iş buldum. Verdikleri maaş da çoğu yere göre çok iyiydi (O zamanlar asgari ücret 1400 TL idi ve 1700 alıyordum, evet şaka gibi, sanki o maaşla tek başına geçinebilirmişim gibi. Ama deneyim kazanmak için mecburdum) Ailemin yanında kaldığım ve aylardır iş aradığım için o maaş makul gözüktü. Belki bilmezsiniz ama özel eğitimde psikolog olarak çalışmak rezalet bir deneyim Türkiye'de. Kısaca işiniz olmayan her şeyi size yaptırıyorlar. Psikolog olduğunuz halde çocuklara matematik, okuma-yazma dersleri veriyorsunuz. Patronlarım bana benden böyle şeyler istemeyeceklerini, kendilerinin de yıllarca sömürüldüğünü falan söyledi ilk görüşmede. Ben de salak salak inandım. Birkaç ay sonra tabii ki bana da kitlediler. Hem işimin dışında ders veriyorum, hem de diğer öğretmenlerden çok ama çok daha az maaş alıyorum. Muhtemelen aşçı ve servis şöförü benden daha çok maaş alıyorlardı, hahah. Çok yıpratıcı ve stresli bir süreçti. Kendimi kullanılmış hissettiğim için geceleri sinirden uyuyamıyor, gündüzleri yastığı yumrukluya yumruklaya uyanıyordum işe gitmek istemediğim için. İşin kötü yanı her özel eğitim bu şekilde işliyor, benim çalıştığım merkez çoğu merkeze kıyasla çok daha iyi sayılırdı.

Her neyse baktım böyle olmayacak, psikolojim bozuluyor, yeni bir karar aldım. Japon Dili ve Edebiyatı okuyup Japonya'ya yani hayalim olan ülkeye gidecektim. O sene tekrar sınava girip çalıştığım kurumda daha bir senemi doldurmadan ayrıldım ve bölüme başladım. Bir yandan da AIESEC'te Japonya'ya staj başvuruları yapıyordum. Üniversitenin ilk yılında Tokyo'daki bir anaokulundan kabul aldım. Altı ay süreyle orada çalışacaktım. Ben orta gelirli bir aileden geliyorum. Tokyo'da maaş alacaktım ama uçak biletini (dönüşü onlara karşılıyordu) almak zorundaydım ve çok zorlandım. Ailem yardımcı oldu, az bir şey de orada ilk ayımı geçirmek için verdiler. Neyse bir şekilde hallettik işte. Güzel bir deneyimdi, Tokyo hayalimdeki gibi değildi (sanırım yıllarca anime izleye izleye Tokyo'ya ayak basar basmaz maceranın içine atlayacağım şeklinde beynimi yıkamışım) Ama Türkiye'deki halime oranla çok daha iyiydim. Stajyer maaşıyla geçinebiliyordum mesela, Türkiye'de aldığım maaşla zerre sosyal etkinlik yapamazsın, hele tek başına yaşamak imkansız. Yani kısmen mutluydum, işim de eğlenceliydi. Biraz yalnızlık çektim sadece. Türkiye'ye döndükten sonra tekrar dönmenin planlarını yaptım, bu sefer orada okumak istiyordum. Burslara başvurdum ve sonuç, 2020 senesinde sonunda buraya geldim. Geleli sanırım bir üç ay oldu. HALA STRESLİYİM. HALA GELECEK KAYGIM VAR. Ne yapmak istediğimi bilmiyorum çünkü! Ağustosta üniversitenin giriş sınavına gireceğim ve sınav Japonca olacak, sınavı geçip geçemeyeceğimi bilmiyorum. Geçemezsem bir sene sonra Türkiye'ye dönmek zorunda kalacağım. Türkiye'ye dönersem ne yapacağım? İş yok, para yok, yüksek lisans yok. Ailemle yaşamaya devam edeceğim asalak gibi. Başarılı olmak zorundayım. 

Aslında ne yapmak istediğimi biliyorum. Kitap yazmak istiyorum. Bu altı ay içinde ne yapıp edip aklımdaki konuyu yazmam lazım. Bu şekilde geçinemeyeceğimin farkındayım ama en azından hayalini kurduğum bir şeyi başarmış olacağım. Bana bol şans dileyin, sizin de yolunuz açık olsun!